“Wat een heerlijk gevoel om mensen aan het lachen te maken!”

Ceciel Mulders en Kim Nuitermans zijn al ruim 30 jaar vriendinnen. Ze leerden elkaar kennen via het Jongerenkoor Princenhage en trokken later nog steeds met elkaar op bij diverse carnavalsverenigingen. Afgelopen jaar besloten ze carnaval eens helemaal anders te beleven: door deel te nemen aan de cursus tonpraten én, zonder dat dat gepland was, met hun buut mee te doen aan De Grôtste Mââuwert. In dit interview vertellen ze over hun avontuur.

Hoe kwamen jullie op het idee om mee te doen aan de cursus Kielegats tonpraten?
Kim: “Het begon allemaal met de Aogse Avonden – heerlijke avonden met sketches, toneel en ook tonpraters. Ceciel doet al jaren mee, ik af en toe, maar dan wel met een andere act dan tonpraten. Als we een tonprater zagen riepen we telkens: dát willen wij ook ooit eens doen! Zodoende kwam het op onze bucketlist.”

Ceciel: “Maar ja, waar begin je? Toen we de cursus tonpraten van ut Kielegat voorbij zagen komen, wisten we het meteen: dit is ons moment. We hebben er niet te veel over nagedacht en ons meteen aangemeld.”

Vonden jullie het spannend om mee te doen?
Kim: “Enorm spannend! Je vraagt je af: kan ik dit wel? Wat als ik er niks van bak? Wie doen er nog meer mee? Durf ik dit wel voor volslagen onbekenden? En wat voor iemand is de cursusleider?”

Ceciel: “Maar toch gingen we. En daar hebben we geen seconde spijt van gehad.”

Hoe was de eerste lesavond?
Ceciel: “We begonnen rustig: iedereen stelde zich kort voor en vertelde waarom ze meededen. Daarna gingen we mindmappen over wat humor is, welke soorten humor er zijn, en noem maar op. Vooral veel theorie dus.” 

Kim: “En degenen die al durfden lieten zelfs al een grap horen.”

Wat vonden jullie van de groep?
Kim: “Geweldig! Het was zo’n leuke mix van mensen. Iedereen stond open voor elkaar, gaf tips en moedigde elkaar aan. Echt een fijne sfeer!”

En hoe was de docent?
Ceciel: “Hans is een fantastische vent met bakken ervaring in de ton. Hij daagt je uit, haalt je uit je comfortzone – en precies daardoor leer je zoveel. Hij is altijd positief, denkt me je mee en geeft opbouwende feedback.”

Wat heeft hij jullie zoal geleerd tijdens de cursus?
Ceciel: “Meer dan we ooit hadden verwacht. Over verschillende soorten humor, hoe je een buut begint, de structuur van je buut, en vooral: hoe je een grap zó vertelt dat hij écht landt.”

Kim: “En dat leer je alleen door keer op keer hetzelfde stukje te herhalen, maar dan telkens nét iets anders. Soms denk je dan: moet het écht nog een keer? Maar ja, dat moet. Want je merkt gewoon: het wordt steeds beter en dus grappiger.”

Heeft de cursus ook buiten het tonpraten invloed gehad?
Kim: “Ik durf makkelijker voor groepen te spreken – dat komt in m’n werk goed van pas.”

Ceciel: “Ik heb er meer vertrouwen door gekregen. En ik weet nu dat als je iets goed voorbereidt en aanpakt, dat je dan ook echt iets moois neer kunt zetten.”

Uiteindelijk hebben jullie niet alleen meegedaan aan de cursus, maar hebben jullie je ook allebei ingeschreven voor deelname aan de voorrondes van De Grôtste Mââuwert.
Ceciel: “Dat klopt. Deelnemen aan de voorrondes is geen verplicht onderdeel van de cursus, maar we waren zó goed voorbereid dat we het uiteindelijk wel aandurfden.” 

Kim: “En met heel veel plezier! Onze families en vrienden zaten in het publiek, allemaal dolenthousiast en supertrots. En wat een heerlijk gevoel geeft het om mensen aan het lachen te maken. Dat geeft zo’n kick!”

Als jullie nu terugkijken op dit hele avontuur, wat was dan het absolute hoogtepunt?
Ceciel: “Dat is makkelijk; namelijk dat we allebei de finale haalden en naar de Mezz mochten. Dat voelde echt als een schoolreisje; compleet met zakjes chips en gedeelde lekkernijen. Dit was écht de kers op de taart.”

Kim: “Maar ook de weg ernaartoe was onvergetelijk. We hebben een algeheel super positief gevoel over de cursus, de medecursisten, de cursusleider, en de organisatie – het voelde als een warm bad.” 

Zouden jullie anderen aanraden om de cursus te volgen? 
Beiden: “Absoluut!”

Kim: “Ook als je denkt dat je het niet durft – want je krijgt écht genoeg handvatten en zelfvertrouwen om het te proberen. Bovendien: het leven is te kort om te twijfelen.”

Ceciel: “En wil je uiteindelijk niet de ton in? Dan heb je in elk geval een paar hele leuke avonden gehad. Het is namelijk ook gewoon heel erg gezellig en lachen.”

En hoe nu verder? Zien we jullie weer terug in de ton?
Kim: “Jazeker. Wij hebben ons opgegeven voor de vervolgcursus: een cursus voor gevorderden die dit jaar voor het eerst wordt gegeven.”

Ceciel: “En we hebben met z’n tweeën een appgroep voor al onze tonpraatideeën. Hierin bruist het alweer van de typetjes en grapjes.”

Kim: “We hebben er alweer helemaal zin in en zijn erg benieuwd naar wat het nieuwe tonpraat-seizoen ons gaat brengen.”

Ben je na het verhaal van Ceciel en Kim benieuwd geworden naar de cursus Kielegats tonpraten? De eerste cursus start 11 september. Voor meer informatie en inschrijven kijk je hier